De KERKBALANS: EEN GOEDE BALANS IN DEELNAME AAN DE PAROCHIE

Balans

Van 11 tot 25 januari wordt de landelijke actie KERKBALANS gehouden. Het mag op het eerste oog een vreemde titel zijn: KERKBALANS. Wat is 'kerkbalans'? 

Actie KERKBALANS is de actie waarmee meerdere christelijke kerkgenootschappen hun leden elk jaar om een bijdrage vragen. KERKBALANS is dus een actie om geld te werven. Het woord ‘balans’ komt uit de wereld van het boekhouden. De balans van uitgaven en inkomsten moet met elkaar in evenwicht zijn. Maar een parochie moet ook streven naar een goede balans van deelname van de parochianen aan de activiteiten die er in een parochie plaats vinden. 

Landelijke Actie KERKBALANS

Meestal wordt voor de actie  KERKBALANS een pakkend motto gekozen, opdat mensen begrijpen, dat de KERKBALANS ook hen aangaat. Zo stond vele jaren op de posters te lezen: “Geef vandaag voor de kerk van morgen”.  Wil de toekomst van de parochie verzekerd zijn, dan is een gezond financieel fundament noodzakelijk. Dus moeten wij ook door een financiële bijdrage voor de parochie-van-morgen zorgen. KERKBALANS wil oproepen tot deelname aan de KERKBIJDRAGE, opdat de parochie als geloofsgemeenschap kan bestaan. De KERKBIJDRAGE kan men het vaste inkomen van de parochie noemen. Verder heeft de parochie nog andere inkomsten, die niet tot het vaste inkomen gerekend kunnen worden, zoals giften, collectes of misintenties. Daarnaast zijn er natuurlijk ook de uitgaven van het onderhoud van het kerkgebouw, van energie, van salarissen enz. enz. Inkomsten en uitgaven moeten met elkaar in balans blijven. 

vrijwilligers

Maar KERKBALANS is niet alleen een financieel verhaal. Een parochie moet ook streven naar een goede balans van deelname van de parochianen aan de activiteiten die er in een parochie plaats vinden. Het is in mijn columns al vaker aan de orde gesteld: Wij zijn samen de parochie. De parochie is dus niet op te vatten als een service-instituut, dat geleid wordt door een bestuur en waar men een priester kan inhuren voor doopsels of uitvaarten  die wij graag met een viering tot een bijzonder moment willen maken.  Maar wij zijn samen de parochie. 

tijd

Aan het parochieleven kan men op vele wijzen een bijdrage geven. Natuurlijk door een gift op de collecteschaal, maar even belangrijk is, dat men zijn eigen tijd aan de parochie geeft door beschikbaarheid voor vrijwilligerswerk. In een parochie is veel te doen. 

Er zijn de liturgische taken te  vervullen door lectoren, misdienaars en acolieten in weekendvieringen. De priester is de voorganger in de viering , maar altijd samen met anderen. Er is ook nog de mogelijkheid dat een klein koortje de samenzang steunt, want het grote koor is alleen bij bijzondere gebeurtenissen aanwezig. Ook zijn er verder nog meerdere assistenten nodig bij uitvaarten. Dit kan niet steeds door dezelfde persoon moeten gebeuren. 

onderhoud

Behalve deze liturgische taken kent het kerkgebouw zijn onderhoud. Er moet regelmatig gepoetst worden. We houden van fraaie bloemversiering. Voor het grote onderhoud moeten natuurlijk bedrijven worden ingehuurd, maar er is ook het klein onderhoud en er zijn de hand- en spandiensten zoals het verzorgen van de kerkewas en het onderhoud van de kazuifels en koorkleding. 

Vrijwilligers heten in Duitsland ‘’ Ehrenamtlichen‘.  In Frankrijk worden ze Bénévoles’ genoemd. Vrijwilligers geven niet iets, maar ze geven iets van zichzelf. Dat is de meerwaarde van vrijwilligers. Het zijn de mensen, wiens bijdrage aan de parochie ook goud waard is. 

‘Het geschenk van jouw kerk’

Dit jaar zoomt de actie KERKBALANS in op: “Het geschenk van jouw Kerk”. Wie een geldelijke bijdrage geeft aan de parochie, mag weten, dat de parochie ons iets te bieden heeft. Die parochie heeft een wezenlijke plaats in ons gelovig leven. Zij komt samen als de gemeenschap die belijdt en beleeft, dat God bij ons leven hoort. Het is de plaats waar wij een kindje ten doop houden. Het is de plaats waar wij afscheid nemen van onze over­leden vader of moeder, broer of zus of kind. Het is de plaats waar kinderen de eerste keer ter communie komen. Het is de plaats waar een jongen en een meisje aan elkaar de trouwe liefde voor het leven beloven en Gods zegen vragen. Het is de plaats waar wij eens zomaar naar toe kunnen gaan om er een kaars op te steken. Het is de plaats waar wij eens in stilte  kunnen bidden en alles wat het leven ons brengt, aan God kunnen voor­leg­gen en ons rugzakje kunnen legen. Het is de plaats waar wij God onze hulde brengen, omdat God het verdient. 

Vieren, verkondigen, dienen

Maar de KERKBIJDRAGE kan ook de vorm krijgen van ons gelovig leven. Door samen te komen doen we aan KERKOPBOUW. Wij komen samen in onze parochie­kerk. Wij brengen samen. Want: Hoe smaakvol een kerkge­bouw ook is ingericht, het is en blijft uiteinde­lijk slechts een stenen gebouw, doods en koud, als het niet gevuld is met mensen, die zich op uitnodi­ging van Jezus Christus verzamelen rond het altaar; als niet de stemmen weer­klinken van gebed en zang, die uiting geven aan hun geloof in God.  Na de liturgische viering worden we altijd ook uitgezonden om ons geloof handen en voeten te geven door om te zien naar elkaar, door onze bijdrage aan de samenleving, door dienstbaarheid op vele manieren.  De parochie moet een gemeenschap zijn, die vanuit haar geloof zorg en aandacht heeft voor elkaar: aandacht voor zieken, eenzamen, voor rouwenden, voor kerkelijken en niet-kerkelijken. Dat is niet alleen de taak van de pastoor. Het is ons aller zaak om daar zorg voor te dragen. Ook dat is een KERKBIJDRAGE. 

Dr. Hub Schnackers, em.