PAROCHIEFEEST BEKERING VAN DE HEILIGE APOSTEL PAULUS

parochiefeest

Op de zondag na 25 januari viert onze parochie elk jaar haar naamfeest. Een gelukwens aan ons allen, want wij zijn samen de parochie H. Paulus. Gedurende meer dan 8 eeuwen wordt deze feestdag hier al gevierd. De stichters van deze parochie waren zeer onder de indruk van dat grote gebeuren van de bekering van Paulus, die van geloofsvervolger tot de vurige apostel werd. Saulus, zoals Paulus aanvankelijk heette, is vóór zijn bekering een strenge farizeeër, die te vuur en te zwaard de volgelingen van Jezus Christus wil bestrijden.

Maar vóór de poorten van Damascus verschijnt Jezus hem plotseling. Hij ziet een groot licht en hij hoort een stem, die zegt: “Saulus, Saulus, waarom vervolg je mij. Ik ben Jezus die je vervolgt.” Vanaf dat gebeuren voelt Saulus zich een ander mens en gaat hij zich Paulus noemen, wat betekent ‘de nederige of de kleine’. De Handelingen van de Apostelen doen uitgebreid verslag van deze bijzondere gebeurtenis van ommekeer die deze grote apostel doormaakt. God roept hem, van het ene moment in het andere, om Zijn apostel te worden. 

Het was toen, maar ook nu komen mensen als in een flits tot bekering, zoals de schrijfster Vonne van der Meer. Zij omschrijft het als een ervaring die haar overweldigde. En zijn er nog meer namen te noemen. 

geloofsijver

Deze bekeerde Paulus wordt gekenmerkt door een grote geloofsijver. Hij verdraagt geen gemakzucht en onverschilligheid. “Wee mij, als ik het evangelie niet verkondig,” is een van zijn typische uitspraken. Samen met de andere apostelen zet hij voort wat Jezus begonnen is. 

Dat de stichters van deze parochie als naamfeest kozen voor dit bijzonder gebeuren in Paulus’ leven getuigt eveneens van hun grote geloofsijver. Voor onze tijd is die geloofsijver helaas minder kenmerkend. Maar in de golfbeweging van de tijd zal men eens weer op zoek gaan naar het geloof in Jezus, want geen mens wil zomaar geleefd hebben, alsof er geen God zou bestaan. Mensen zoeken altijd naar inhoud voor hun bestaan.

schutterij             

Vanwege het naamfeest van de parochie geeft het koor vandaag acte de présence. Met hun zang willen de koorleden een liturgische bijdrage geven  aan de Eucharistie die we als parochie gaan vieren. Maar ook vanwege het naamfeest van onze schutterij. 

Immers niet alleen de parochie viert haar naamfeest. Onze schutterij is vanaf haar oprichting eveneens genoemd naar St. Paulus. Ook de schutterij wil ik graag gelukwensen. Uit de geschiedschrijving blijkt, dat de schutze al van vóór 1600 als vereniging bestaan. De schutze hebben dus een naam hoog te houden, gezien deze eerbiedwaardige leeftijd van hun vereniging. Om haar waardering voor de schutterij tot uitdrukking te brengen, brengt onze koninklijke harmonie het schuttersbroederschap hier naar de kerk en begeleidt ze onze schutze ook weer naar hun verenigingslokaal.  Daarvoor dank aan de ‘moeziek va Vols’.

samen H. Paulus

Parochie en schutterij horen bij elkaar, getuige dezelfde patroon. In het afgelopen jaar heb ik kunnen beleven, welke band parochie en schutze met elkaar verbindt.  Na hun naamfeest, wordt door de schutze als vereniging op tweede Pinksterdag deze kerk bezocht en wordt er deelgenomen aan de Koningsmis. Er wordt gebeden om zegen, maar ook om de overleden schutze te gedenken. Aansluitend vindt het traditionele koningsschieten plaats. 

Ook neemt de schutterij deel aan de sacramentsprocessie en worden er bij de rustaltaren saluutschoten verricht uit eerbied voor het heilig Sacrament. Geen processie zonder schutze. 

traditie

Het feest van de bekering van de H. Paulus moet altijd blijven. Niet alleen als een traditie. Een traditie zou op een opgezet vogeltje kunnen lijken. Ze moet levend zijn. Overtuiging is nodig. Daarop wijst ons de parochiepatroon, de heilige Paulus. Heilige Paulus, bid voor ons.

Dr. Hub Schnackers, em.